Aleja Brzóz

- Nie strasz mnie! - roześmiała się i trzepnęła go w ramię, a potem spojrzała na drugiego centuriona. - Nic ważnego - odpowiedziała i zmarszczyła brwi. - Dlaczego się tak szczerzysz?

- Nic sobie nie wyobrażaj -parsknął pod nosem i trzepnął go w ramie. Ulokował ręce za karkiem i się przeciągnął. Aż strzyknęła, chyba coś nie tak. Pokręcił jeszcze kilka razy głową, ale to się nie powtórzyło, najwyraźniej było jednorazowe. Przenosił swój wzrok z córki Bachusa na Stilinskiego.

-Oh, to nie jasne?-Parsknął śmiechem,cały w skowronkach.Chyba znalazł już sobie obiekty..Kibicowania? Chyba tak by to nazwał.Kurde, nie może im przecież powiedzieć, że widzi ich razem.Wezmą go za jakiegoś powalonego zboczeńca, a tego raczej by nie chciał, z powodów czysto etycznych.

- O co wam chodzi? - Gabu znowu zmarszczyła brwi. - Naprawdę nie rozumiem was, facetów. - Pokręciła głową.

-Nawet nie wiesz,ile głowi się, aby zrozumieć was, kobiety.-Zaśmiał się szczerze, poprawiając swoją luźną koszulkę.Dobrze, że ich spotkał.Inaczej trenowałby, co w sumie złe by nie było, ale na pewno nużące.

Gabu nieźle się już spociła. Słońce okropnie prażyło. W dodatku stanik nieprzyjemnie przykleił jej się do piersi, ale nie mogła go odkleić, bo była w towarzystwie facetów i nie miała bluzki pod którą mogłaby to ukryć. Pomachała sobie ręką przed twarzą, żeby się chociaż odrobinę ochłodzić.
- Żeby nas zrozumieć musielibyście myśleć jak my - uśmiechnęła się zadziornie i skrzyżowała ręce na piersi.

-Mam zakładać stringi, stanik, potraktować się samoopalaczem i szminką? Wystarczy?-Zapytał z udawaną nadzieją.W sumie, nie przeszkadzałoby mu to.Znaczy, stringi pewnie bardzo wbijałyby się mu w tyłek, ale czego by nie zaryzykował żeby ucieszyć oko i dumę kobiety? A po drugie, mogłoby być zabawnie!

Wydał dźwięk brzmiący jak "bleah" i wsadził sobie palec do gardła, nienawidził tapety. Na dodatek wizja Gabe'a w stringach raziła go w oczy.
- Wiesz co? Zostań może przy bokserkach - poradził mu, klepiąc go po ramieniu. Oh, ile czułości dzisiaj z jego strony.

-Skąd wiesz, że je noszę, co? A może mam uczulenie na bokserki i teraz mnie obrażasz?-Pękał w duchu ze śmiechu, ale jego mina wyrażała kompletną powagę,lecz szło wyczuć jego żart i ironię.W końcu musiał dodawać do towarzystwo nieco śmiechu.

Spojrzała na niego oburzona.
- My wcale nie nosimy stringów. Wyobrażasz sobie jak by to było walczyć w czymś takim? - aż się skrzywiła na tą myśl. - Poza tym nie każdy używa samoopalacza i szminki. Ja nie mam żadnego z tych i nigdy czegoś takiego nie używałam. Trafiłeś jedynie ze stanikiem - wskazała na swoje piersi i kiedy uświadomiła sobie, że tak jakby dała im pozwolenie, żeby się na nie gapić natychmiast skrzyżowała ręce na piersi, żeby choć trochę się zakryć

-Każda moja dziewczyna je nosiła.I wiem o tym tylko z ich opowieści-przysięgam!-Zaśmiał się po raz kolejny, kładąc rękę na pierś,w geście uroczystej przysięgi.Dziewczyna mu teraz zaimponowała, przynajmniej po części.Już nie jego wina, że należał do osób, którym zaimponować jest ciężko, i to piekielnie.Co do jej biustu, nie był napalonym na córkę sąsiada byczkiem,więc kompletnie nie zrobiły na nim wrażenia.

- Wiesz, zawsze mogę sprawdzić czy je masz - szepnął, pewnie nikt go nie słyszał i mrugnął, ale jego twarz nie wyrażała prawie żadnych emocji. Skrzyżował ramiona na klatce piersiowej, a potem spojrzał za dłonią dziewczyny i przekręcił głowę na bok wpatrując się w to, co teraz usilnie próbowała jakoś zakryć.  Aż dziwne, że Gabe nie skomentował tego bardziej, hm, seksistowsko, czyli jednak jakąś klasę ma.

- Nawet nie chcę się zastanawiać o czym rozmawialiście - zrobiła facepalm i pokręciła głową.
Kiedy podniosła wzrok zauważyła, że Yo wpatruje się w jej piersi. Poczuła, że robi się czerwona jak burak i odchrząknęła przybierając groźną minę.
- Możesz przestać? - zapytała z powrotem krzyżując ramiona

Wywrócił oczami, gdyby tylko wiedziała, że i tak go to nie podnieca czy coś. Uniósł dłonie geście obronnym, ale wyraz twarzy mu się nie zmienił, po prostu teraz patrzył już na jej twarz. Przestąpił z nogi na nogę.
- Bogowie, kolana mi wysiadają - zabrzmiało to jak miałczenie kota. Pochylił się i oparł ręce na udach.

-Uwielbiam was, upośladki.-Zachichotał cicho,po prostu się z nich śmiejąc.A znał się z nimi może godzinę, dwie maks.Byli zabawni, wiec ich polubił.

Gabu cała czerwona na twarzy wskazała na niego palcem
- Jesteś zboczony! - powiedziała tonem, jakby go o coś oskarżała. - Jakim cudem zostałeś centurionem? - zdziwiła się.

-Bo mam ładną twarz, czarne włosy i niebieskie oczy.A mój tors..Marzenie.-Cmoknął z udawanym zadowoleniem.Wiedział, że jest przystojny, ale nie zamierzał tego jakoś specjalnie wykorzystywać.

Gabu prychnęła i przewróciła oczami.
- Oczywiście. Jesteś także nieziemsko skromny. Nie wiem jak was, ale mnie już bolą nogi - powiedziała siadając i oparła się o pień brzozy. Wyprostowała nogi przed siebie i skrzyżowała je w kostkach

- A ja cię nienawidzę - prychnął, przybierają znowu swoją aurę "odsuńcie się wszyscy, mam was dość". Wyprostował się, patrząc z przykrością na chłopaka, jak on może tak bezkarnie się przechwalać. W sumie, polubił go, normalnie by się uśmiechnął już dawno, gdyby powiedziała to jego młodsza siostra, ale ich znał zbyt krótko. To jeszcze nie ten etap, kiedy Yoon się otwiera i zaczyna gadać, jak chory. Jeszcze nie.
Zobaczył, że dziewczyna siada, więc zrobił to samo, jego też strasznie bolały nogi, ale już im to mówił.

-Oh, żartuję.Ale skromność to akurat moje drugie imię.Dobra, żegnam się z wami . obowiązki centuriona wzywają.Ciao, przyjaciele!-Uśmiechnął się, idąc w stronę baraku.

- Tak jasne... - prychnęła. - Do zobaczenia! - krzyknęła, gdy odchodził. - Właściwie jak brzmi jego pierwsze imię? - zapytała patrząc na Yo.

- Pa! - krzyknął za odchodzącym chłopakiem. Odwrócił się ponownie do dziewczyny, opierając ręce za sobą. Pierwsze imię? Na początku chciał powiedzieć "Stilinski", ale to przecież jego nazwisko.
- Gabriel, ale woli podobno Gabe - mruknął w jej stronę. Odchylił głowę w tył i popatrzył w niebo.

- To tak jak ja - zaśmiała się. Podążyła za jego wzrokiem i także spojrzała w niebo. Zauważyła, że się ściemnia i powinna już iść, ale Mavis powinna jej wybaczyć spóźnienie

- Spokojnie, najwyżej powiem, że cię zagadałem. Chociaż ciężko będzie w to uwierzyć - powiedział, widząc minę dziewczyny na ściemniające się niebo. Jakaś ulga to będzie, opieprzu nie dostanie. Podniósł się z trawy i otrzepał spodnie. - miałem dziś pobiegać.
Westchnął przeciągle, masując sobie gałki oczne, jeśli robi się to dobrze, towarzyszy temu miłe uczucie. Ciekawe.

Gabu także wstała, a potem natychmiast na niego spojrzała. Jej oczy zabłysły.
- W takim razie, co powiesz na wyścig do baraków? Kto pierwszy przy baraku I wygrywa! Start! - krzyknęła i popędziła przed siebie