Mały Tybr

- Albo związywanie niewinnych legionistów winoroślą, kiedy było się po pijaku - uśmiechnęła się marzycielsko i pociągnęła łyk z butelki. - Każdy z nas utracił coś innego. Teraz misje na pewno będą o wiele trudniejsze. Dopiero teraz zobaczymy jak naprawdę sobie radzimy bez tego wszystkiego - kiedy to mówiła zatoczyła palcem okrąg w powietrzu. - Miejmy nadzieję, że lata treningu nie poszły na marne - wzięła kolejny łyk wina.

-To były czasy -westchnęła i przymknęła oczy. - Jesteśmy dobrze przygotowani, jesteśmy rzymianami -mruknęła.- Jak nie my to kto będzie walczył? Damy radę.
Znów pociągnęła łyk rozkoszując się smakiem trunku.

Vitani wiedziała, że jest wykluczona z rozmowy i to jej się nie podobało.
- Hej, Gabrielle! Wspominałaś coś, że Ayden się z kimś spotyka... No cóż. Rozmawiałam z nim o tym. Uważa, że spotkał go zaszczyt bycia w związku z pretorką. Gabrielle, jako że zaprzeczałaś temu może oświecisz mnie i powiesz prawdę? - Podejrzewała, że nie dowie się tego tak łatwo, więc na szczęście miała jeszcze ten plan, którego starała się uniknąć jak tylko mogła.

Lilianne za zainteresowaniem przyglądała się to siostrze, to koleżance z kohorty. Była ciekawa co się będzie działo. Strasznie się nudziła, a to mogło być odskocznią od rutyny. Napiła się i czekała na rozwój wydarzeń.

- Mówiłam ci już. Aleks jest wolną duszą. Nie ma czasu na chłopaków, prawda siostro? - zapytała, ale pretorka odpłynęła od nich myślami, więc nie czekała na odpowiedź. - Poza tym naprawdę nie rozumiem, dlaczego tak bardzo chcesz wiedzieć z kim się spotyka Ayden. To jego sprawa - powiedziała biorąc łyk wina i nagle zaświtała w jej głowie myśl tak szybko, że prawie się zakrztusiła, a na jej twarz wpłynął maniakalny uśmiech. - Chyba, że to TY się w nim zakochałaś - wskazała na nią palcem nadal się uśmiechając. - Chcesz mu odbić dziewczynę prawda? Ale nie wiesz komu wlać - uśmiechnęła się perfidnie. - W końcu jesteś córką Marsa - mówiąc to wzięła kolejny łyk wina.

Lilianne milczy i przygląda się koleżance z kohorty. Jest ciekawa rozwoju sytuacji, wiedziała, że Vitani nie warto wkurzać. Zdenerwowana córka Marsa to nic dobrego.

Vitani wybuchnęła głośnym, szczerym śmiechem i przysiadła na kamieniu, żeby jakoś wytrzymać.
- Jak sama zauważyłaś, Gabrielle - jestem córką Marsa. Naprawdę myślisz, że którąkolwiek z córek boga wojny zainteresowałby ktoś, kto spędza całe dnie w szpitalu? - dziewczyna z trudem to powiedziała, bo już płakała ze śmiechu. - Jestem natomiast niezwykle ciekawską oraz bezpośrednią osobą.
Powoli zaczęła uspakajać oddech, jednak nie wytrzymała długo i znowu wybuchnęła śmiechem.

- Wiesz ty też dużo czasu spędzasz w szpitalu. W końcu dzieci Marsa dużo się biją - powiedziała z uśmiechem i wzięła łyk wina. Była ciekawa, czy dziewczyna zrozumie, że według niej często dostawała baty. - Poza tym wiedziałaś, że ciekawość to pierwszy stopień do piekła? Jeśli chcesz mieć jako pierwsza prawdziwe informacje powinnaś znaleźć sobie dobrego informatora. Ja nic ci nie powiem - rozłożyła bezradnie ręce i uśmiechnęła się uśmiechem na "wredną sukę"

- Wiesz, akurat niespecjalnie trafiłaś. Dzieci Marsa mają wrodzone zdolności i nie jest to magia, więc nic nie straciliśmy. Po prostu w większości odziedziczyliśmy po ojcu umiejętność walki oraz obrony, dzięki czemu wizyty w szpitalu nie są konieczne. No i cóż. Nie wierzę, że ciekawość to pierwszy stopień do piekła. Może do wiedzy. - Vitani uśmiechnęła się przebiegle. Będzie musiała wcielić w życie plan C, najwyżej kilka osób na nim ucierpi. A jako, że jest córką Marsa, no to cóż... nie byłby to pierwszy, ani na pewno ostatni raz. Postanowiła zostać jeszcze z córkami Bachusa. Zabrała Lilianne jej butelkę wina i upiła duży łyk, nie spiesząc się z oddaniem trunku.

Gabu zmarszczyła brwi widząc, że dziewczyna zabrała wino jej siostry.
- Vitani mam cię dość. Idź sobie - powiedziała biorąc łyk ze swojej butelki i przestała zwracać na nią uwagę. - Na czym skończyłyśmy Lilianne? - zapytała patrząc na siostrę.

- Pfff... Chyba śnisz. Zostaję. - powiedziała i rozsiadła się na trawie, wyciągając z kieszeni scyzoryk. Zaczęła się nim bawić, jak to miała w zwyczaju. Nie przejmowała się słowami Gabrielle. Czemu niby? Przecież to tylko kolejna córka Bachusa.

-Ej moje wino- Wykrzyknęła Lilianne wyciągając ręce by wyrwać swoją własność. Co jak co ale wino dla niej, córki Bachusa jest ważne, jak nie najważniejsze. Po chwili odezwała się do siostry.
-Wydaje mi się, że rozmawiałyśmy o utracie mocy i radzeniu sobie bez nich- mruknęła.

- Jak chcesz - powiedziała do córki Marsa biorąc łyk wina i teraz zupełnie ją ignorowała - Ciekawe dlaczego nasze moce zniknęły... - spojrzała zamyślona na siostrę. - Myślisz, że bogowie się na nas wkurzyli czy coś? Chociaż wtedy pewnie zabraliby moce tylko niektórym... - postukała się palcem w wargę i wzięła kolejny łyk trunku.

Lilianne obserwując jak Vitani raczy się jej winem zebrała się w sobie o wyszarpała je koleżance.
-Wybacz, siła wyższa- mruknęła i pociągła dwa łyki zbawieńczego napoju.
Potem zwróciła się do siostra.
-myślę, że może to być sprawka kogoś innego niż bogów. Kogoś starszego i potężnego. Komuś może zależeć byśmy byli osłabieni. Niektórzy mocno polegali w walce na swoich mocach.

- Racja - wskazała na nią nieświadomie szyjką butelki. - Ale czy wszyscy źli, pradawni bogowie, tytani itp. nie zostali już załatwieni na dobre? - zapytała biorąc kolejny łyk.

-Teoretycznie tak. Jednak ten świat nadal jest nie do końca odkryty. Może Uranos, może Rea albo jeszcze nie wiadomo kto. Życie pisze nam dziwne scenariusz. - napiła się rozmyslając nad tym.

- Wiesz w końcu jesteśmy herosami. Wszyscy jesteśmy dziwni - uśmiechając się wzięła kolejny łyk wina. - Naprawdę przydałaby się jakaś impreza. Albo jakaś parka, którą można by poobgadywać...

-Takiej nudy to tu dawno nie było. Trzeba by temu jakoś zaradzić- przyznała siostrze rację.

Aleks westchnęła. Razem z Senatem i starszyzną obozu hersów już od dawna podejrzewali kogoś, albo coś... Pokręciła głową i spojrzała na swoją prawie pustą butelkę białego, pół-wytrawnego wina i zrobiła jeszcze jednego łyka.
-No wiecie zawsze można i tak kogoś popbgadywać. Ja mam wolny cały wieczór, więc no mamy dziś czas. Usprawiedliwię Was, siostrzyczki moje kochane u waszych centurionów. -Teatralnie podkreśliła, że Vitani powinna sobie już pójść, i no cóż nie przeszkadzać im w piciu.

- Taak... Ale wino się kończy. Ktoś musi skoczyć do sklepu... A może zmienimy miejscówkę? W parku Ceres ktoś pewnie jest, a sklep jest dość blisko. Nie wiem jak wy, ale ja idę - powiedziała wstając. Spojrzała przy tym wymownie na córkę Marsa i nadal ściskając swoją butelkę w ręce odeszła.
*do zobaczenia na czacie Parku Ceres xD*

Lilianne także wstała i poszła za siostrą.

Zbliżała się noc. Sam się nudziło, więc postanowiła pójść nad Mały Tybr. Nie widziała żadnego znajomego. Zaczęła bezmyślnie miętolić swoją bransoletkę, która przedstawiała czerwoną różę.

Julita wybrała się na spacer. Miała nadzieje że spotka nad Tybrem kogoś znajomego nie chciała spędzić tego wieczoru sama. Wzięła nawet ciastka a to już duże poświęcenie że wg coś niesie. Na szczęście zauważyła nad rzeką Marsiątko i to jeszcze z jej kohorty no lepiej być nie może! Zwłaszcza, że Julita bardzo ją lubiła.
- Cześć, siostro!- krzyknęła do dziewczyny, po czym podeszła i uściskała ją przyjaźnie- patrz co mam- po czym z uśmiechem pokazała jej ciastka.- Dam ci kilka pod warunkiem że mogę usiąść. Może być?

Przywitała się z siostrą.
- Jeśli dorzucisz czekoladę.

- Ahhhh, niech stracę.- po czym usiadła koło siostry.- Jak ci mija dzień?- zapytała z uśmiechem. Cieszyła się strasznie że spotkała Sam, a może jeszcze ktoś do nich wpadnie? Było by fajnie.