Mały Tybr

Gabu spojrzała na nich zdziwiona, a jej łzy przestały płynąć.
- Liluś nie masz za co przepraszać - wyszeptała przytulając siostrę. Nigdy nie mówiła do sióstr zdrobnieniami (Aleks się nie liczy), chyba że była naprawdę czymś poruszona tak jak teraz. Przeniosła wzrok na Aydena. - I to ja przepraszam. Nie powinnam była cię uderzyć - powiedziała wstając i podeszła do niego, żeby go przytulić. - Myślisz... Myślisz teraz o niej prawda? - zapytała widząc jego oczy

Usiadł i ze spokojem w oczach spojrzał na córkę Bachusa. Lekko się zdziwił tym, że wie o kim myśli. A może nie wie?
- Należało mi się. - posłał jej uśmiech, a wraz z nim przeszedł ból. - i kogo masz na myśli? - udawał, że nie wie o co chodzi. udawało się co do jego kohorty, więc inną też da radę oszukać. musi się udać. po jego policzku popłynęła łza. chciał ją teraz przytulić. Nie Gabu, a Ereth. Potrzebuje tego, jak narkoman swojego leku.

Gabu zapatrzyła się w niebo z uśmiechem
- Wiesz o kim. Mówię o dziewczynie, która śpi po drugiej stronie mojego baraku, tą w której jesteś tak diabelnie zakochany - spojrzała na niego nadal się uśmiechając. - Pewnie cię to ciekawi i męczy skąd wiem, więc... Widziałam was kiedyś razem. W nocy na jednej z waszych eskapad. Wiesz często zdarzało mi się wracać po pijaku bardzo późno w nocy - zaśmiała się i znowu spojrzała na niebo. - Wyglądaliście wtedy na takich szczęśliwych... - spojrzała tym razem na ziemię pod jej nogami, a potem przeniosła smutny wzrok na chłopaka. - ...i jednocześnie tak smutnych, że... nawet nie potrafię tego ubrać w słowa - pokręciła głową i spojrzała mu prosto w oczy. - Dlaczego?

Czyli mówi o tej samej, co ja myślę. jednak nie są dyskretni. Spojrzał w taflę wody.
- To wszystko z powodu naszych kohort. Jak dobrze wiesz, prowadzimy małą wojnę. kto jest lepszy, bardziej zabawny i tak dalej. I jak dobrze wiesz, związki międzykohortowe nie są tolerowane. - mówił to z żalem. - Jakby moja kohorta o tym się dowiedział, to by mnie zabili. Ereth ukrywa wszystko przed Wami, bo straci przyjaciół. Wszystko jest takie do dupy. Dlatego to pytanie o zmianę kohort. Jakbyśmy byli w jednej, wszystko byśmy zaczęli od początku i bez strachu, że to się wyda. - chwycił jakiś kamyczek i rzucił go w taflę wody.

Spojrzała na niego zdziwiona
- Przecież byłeś w naszej kohorcie. W taki razie dlaczego się przeniosłeś? - zapytała obserwując kamyczki niknące w odmętach zimnej wody

- Bo Ereth. Wydało się co do niej czuję, lecz wtedy ona nie za bardzo mnie znosiła. I jeszcze te kłótnie z centurionem. Wybrałem mniejsze zło. Nie żałuję tego... Tylko mi Was brakuje. - przybliżył się do Gabu i objął ją ramieniem. Było już zimno, a oni byli mokrzy i to jeszcze w strojach kąpielowych. - Będziesz chora. - wyszeptał.

Spojrzała na niego i również się przytuliła.
- Ty także - roześmiała się równie cicho. Potem spojrzała w gwiazdy. Tak... to była zdecydowanie jej najwspanialsza noc w życiu

- Mi nic nie będzie. Wy macie alkohol, ale za to ja mam zioła. - uśmiechnął się ironicznie. - Może wrócimy do obozu, po jakieś ciuchy?

Pokiwała głową
- Dobra myśl. Poza tym dziewczyny już się pewnie niecierpliwią - powiedziała ze śmiechem, ale kiedy spojrzała w tamtą stronę nie zobaczyła nikogo. Rzeczy ich sióstr zniknęły wraz z nimi
"Pewnie już poszły" - pomyślała wstając.
Zabrała swoją torbę z ziemi i spojrzała na chłopaka
- Idziesz? - zapytała

(Śpią to poszły do swojego baraku/domku pretora xD)

Nikt nie zwrócił uwagi na Vitani, która nadal tam siedziała. Ereth. Tego się nie spodziewała. Nie wystarczyło jej informacji. Dyskretnie zabrała notes Aydena, który rzucił w tamtą stronę nie wiedząc, że dziewczyna tam siedzi. Nie obchodziło jej, że są am prywatne zapiski kolegi z kohorty. Przecież najpierw nie chciał jej nic powiedzieć, a teraz jeszcze coś mówił o zmianie kohorty. Vitani przekartkowała notes. Oczywiście nie pozwoliła sobie na płacz, ale uświadomiła sobie, że to może być po części jej wina. Nie była zbyt miłą współlokatorką. Czekała aż reszta sobie pójdzie. Może nie wróci do baraku. Musiała to wszystko przemyśleć.

(Ayden ruszaj dupsko xD)